- hörüklü
- sif.1. Hörüyü olan, saçı hörülmüş. O qoşa hörüklü gümrah qızcığaz; Sənin kiçik dostun hanı, Bənövşə? M. D..2. Otlamaq üçün hörüyə bağlanmış, hörükdə olan. Hörüklü at (inək).
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
hörüklənmiş — f. sif. Ayağına hörük bağlanmış; hörüklü. Hörüklənmiş inək. – <Hümmət> dinməz söyləməz dönüb kənarda hörüklənmiş ata doğru addımladı. B. Bayramov … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti